reżyser teatralny i telewizyjny, dramatopisarz, współtwórca Teatru Wierszalin. Urodził się w 1961 roku w Białymstoku. Studiował na Wydziale Reżyserii Lalkowej w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Białymstoku, ukończył Wiedzę o Teatrze PWST w Warszawie. Jako reżyser zadebiutował w 1986 przedstawieniem O medyku Feliksie na podstawie prozy Gustawa Morcinka. W 1990 zrealizował wraz z Tadeuszem Słobodziankiem Turlajgroszka w Teatrze Lalek i Aktora „Miniatura” w Gdańsku. W tym samym roku Tomaszuk i Słobodzianek założyli w podbiałostockim Supraślu Towarzystwo Wierszalin Teatr. Lalkowo-aktorski Wierszalin czerpie z legend i ludowych przekazów regionu, a także z dawnej tradycji europejskiej. Napisany przez Słobodzianka Merlin. Inna historia (1993) nawiązywał do cyklu arturiańskiego, Głup Tomaszuka (1996) powstał na kanwie opowieści starych ludzi z okolic Supraśla, inspiracją dla Ofiary Wilgefortis Tomaszuka (2000) były średniowieczne hiszpańskie żywoty świętych przypomniane przez Olgę Tokarczuk w powieści Dom dzienny, dom nocny. Tomaszuk w Wierszalinie wyreżyserował także Klątwę Stanisława Wyspiańskiego (1994) – w konwencji ludowego rapsodu, a także m.in. Pasję Zabłudowską (1998), Świętego Edypa (2004), Boga Niżyńskiego (2006) – na motywach Dzienników legendarnego tancerza, Wierszalin. Reportaż o końcu świata (2007), Marata-Sade’a Petera Weissa (2008). Tomaszuk pracuje także w teatrach repertuarowych, przede wszystkim lalkowych. W latach 2001–2003 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Lalek Banialuka w Bielsku-Białej. Od 2005 roku jest kierownikiem artystycznym warszawskiego Teatru Guliwer. Zrealizował m.in.: Cyrk Dekameron wg Boccaccia (Teatr Lalek Banialuka w Bielsku-Białej, 2002), a na scenie Guliwera w Warszawie Olbrzyma Philippe’a Dorina (2003), Podróże Guliwera Jonathana Swifta (2005), Stoi na stacji lokomotywa Juliana Tuwima (2006), Czerwonego Kapturka Jana Brzechwy (2007) oraz Jasia i Małgosię. Bajkę znaną – przepisaną (2009). Jest laureatem wielu nagród w Polsce i za granicą, otrzymał m.in. wyróżnienie za tekst sztuki Święty Edyp na X Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w Warszawie (2004), nagrodę główną za przedstawienie Bóg Niżyński Towarzystwa Wierszalin na II Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port w Gdyni. Do tej pory ukazały się następujące dramaty Tomaszuka (publikacja w „Dialogu”): Turlajgroszek (wraz z Tadeuszem Słobodziankiem, 1990), Głup (1996), Ofiara Wilgefortis (2000), Święty Edyp (2003), Bóg Niżyński (2005), Statek błaznów (2010). Mieszka w Warszawie i Supraślu.