Kreacja. Dramaty

Tom utworów Ireneusza Iredyńskiego ukazał się w 2014 roku. W jego skład weszły następujące dramaty:

• Męczeństwo z przymiarką
• Jasełka moderne
• Żegnaj, Judaszu
• Łagodna piosenka
• Ołtarz wzniesiony sobie
• Terroryści
• Kreacja
• Ofiara w bóstwo przemieniona
• Seans

 

Wybór i wstęp: Zbigniew Majchrowski
Opracowanie tekstów: Paulina Sieniuć

Redaktorzy naukowi serii: Artur Grabowski, Jacek Kopciński

 

Czytelnik tego tomu musi być przygotowany na lekturowy dyskomfort, przyjdzie mu bowiem zmierzyć się z najbardziej – obok Tadeusza Różewicza – radykalnym polskim dramatopisarzem drugiej połowy XX wieku. Ireneusz Iredyński pisze, a właściwie należałoby powiedzieć: inscenizuje swoje dramaty na granicy wytrzymałości czytelnika, a tym bardziej widza. Jest w jego wizji teatru coś intrygująco wyzywającego i zarazem trywialnego, coś zastanawiająco przyciągającego i jednocześnie rażącego, zgoła odstręczającego.

PAN
[...] Negatywna albo, jak wolisz: czarna propaganda jest bardzo skuteczna... Zapamiętuje ją o wiele więcej ludzi, działa tu prosty mechanizm współuczestnictwa w dokopaniu komuś przy zachowaniu całego komfortu psychicznego... Czytasz sobie wygodnie w fotelu, a jednocześnie uczestniczysz w linczu. 
(Kreacja)

Otóż analogicznie postępuje sam autor z widzem teatralnym: wystawia go na próbę biernego udziału w okrucieństwie, przemocy, gwałcie. Jakby układał nie tylko akcję sceniczną, ale i partyturę seansu teatralnego, partyturę prowokowania widowni – aby demaskować skrywane upodobania, tłumione pragnienia. Nic nie zostanie nam oszczędzone.

Zbigniew Majchrowski, „Po co to całe okrucieństwo?”